przybrzeżne morskie
Encyklopedia PWN
Indianie Ameryki Środkowej mieszkający w Meksyku (stany: Tabasco i Chiapas, oraz półwysep Jukatan), Gwatemali, Belize, Salwadorze i Hondurasie, mówiący językami maja.
Martynika, Martinique,
wyspa w Ameryce Środkowej, w grupie Wysp Nawietrznych (Małe Antyle), między Morzem Karaibskim a otwartym Oceanem Atlantyckim, stanowi departament zamorski Francji;
patrolowiec, dozorowiec,
mały okręt wojenny lub statek w służbie rządowej, przeznaczony do pełnienia funkcji strażniczej, dozorowania, eskortowania na wodach przybrzeżnych;
woj. w północnej części Polski, nad Morzem Bałtyckim; graniczy z woj.: warmińsko-mazurskim (na wschodzie), kujawsko-pomor. (na południu), wielkopol. (na południowym zachodzie) i zachodniopomor. (na zachodzie); na północy M. Bałtyckie z Zat. Gdańską i Zalewem Wiślanym.
rafa
wał lub grzbiet podmorski, czasem wyniesiony nieco ponad poziom morza, szerokości do 2 km i długości do 2 tysięcy km, powstały z nagromadzenia wapiennych szkieletów organizmów rafotwórczych.
[niem.],
